Realiteitszin, we kunnen niet zonder. De eerste realiteit is dat politiek een grote rol speelt in de beslissingen die in organisaties worden genomen. De tweede is, dat dat ook vaak geld kost, of mag kosten.
Bij projecten zie je wel eens dat een plan op delen wordt afgewezen, vanwege interne politieke motieven. Als externe consultants kunnen wij ons iets meer dan de klant onttrekken aan die politiek. Maar we zien dat de klant zich daar veelal niet aan kan onttrekken. Waardoor een volledige aanpak, of de meest efficiënte aanpak, niet in zijn geheel wordt doorgezet. Denk bijvoorbeeld aan de implementatie van een nieuw proces of een nieuw verkoopkanaal, waar ook nieuwe competenties voor nodig zijn. In tijden van inkrimping krijg je niet vaak de handjes op elkaar voor het aannemen van mensen met de juiste vaardigheden. Dat is op relatief korte termijn schadelijk voor je glinsternieuwe aanpak. Al snel moet opnieuw extern kennis worden ingekocht. Het schadelijke zit ‘m vooral in de wijze waarop dat vervolgens gebeurd. Onder het mom van damage control moet er snel worden ingegrepen. En snel betekent meestal ook duur.
Dus iets wat in eerste instantie om politieke redenen wordt afgewezen, kan naderhand voor grotere problemen zorgen. Politieke issues, dubbele agenda’s en ‘management of perceptions’ kunnen tussen consultant en opdrachtgever open worden besproken. Sterker nog: de transparantie moet daar maximaal zijn, om een vertrouwensband op te bouwen. Dat zorgt immers voor een goede samenwerking. Maar hoe ontlast je de opdrachtgever van de politiek die boven zijn of haar hoofd wordt gespeeld?
Wij horen graag wat jullie ervaringen zijn. Wat ons betreft moet je soms met die politiek mee bewegen, ook al weet je dat dat niet tot de gewenste of zelfs gevraagde resultaten leidt. Wat nu meer geld kost dan de politieke realiteit van een organisatie toelaat, kan daardoor op een later moment zelfs nog meer geld kosten. Maar dat is nu eenmaal hoe de hazen lopen.
